Aby poprawnie wyświetlić stronę wymagana jest najnowsza wersja przeglądarki.

Aby poprawnie wyświetlić stronę wymagana jest najnowsza wersja przeglądarki.

Zaktualizuj Internet Explorer bądź zainstaluj inną przeglądarkę.

Wpis został dodany do czytelni.Zamknij komunikat

Wpis usunięty.Zamknij komunikat

Dodaj wpis do czytelni.
Usuń z czytelni.
you tube
thumbnail
19
marca
wtorek
Józef, Bogdan, Marek
Budżet
System Elektronicznej
Skrzynki Podawczej
EBOK Wodociągi
Czujniki stanu powietrza
CZYTELNIA
kod

CHORYŃ - przysiółek GRANECZNIK

GRANECZNIK
dawniej Granicznik, niem. Granietschnik


     Folwark wzmiankowany od 1722 r., należący do majętności Choryń i do jej kolejnych właścicieli (patrz Choryń)

     W latach 80. XIX w. na terenie folwarku wymieniany jeden dom zamieszkany przez 25 osób. Powierzchnia folwarku podawana łącznie z powierzchnią dóbr macierzystych (patrz Choryń).

     Zespół folwarczny usytuowany wśród pól na południowy – wschód od Choryni przy bocznej drodze prowadzącej z Choryni do Kopaszewa. W 4 ćw. XIX w. podwórze folwarczne na rzucie prostokąta, o dłuższej osi wsch. – zach., ze ściętym narożem od strony pn. - wsch. oraz z wjazdami od strony północnej, południowej i zachodniej. Na zachód od podwórza, przy polnej drodze prowadzącej w kierunku Katarzynina, usytuowana była cegielnia, a naprzeciwko niej nieduży staw. W końcu XIX w. w pierzei północnej znajdowała się stodoła i owczarnia, przekształcona później na oborę, w pierzei północno – wschodniej budynek gospodarczy pracowników, w narożu południowo – wschodnim dom mieszkalny, w pierzei południowej owczarnia, a po drugiej stronie wjazdu, naprzeciwko stodoły, stajnia. W roku 1913 na terenie podwórza zbudowany został budynek gospodarczy z cegły, a także czworaki dla służby folwarcznej w pierzei południowej oraz pośrodku dziedzińca. Również wówczas podwórze uzyskało kształt regularnego prostokąta, który został jednak w części zachodniej podzielony drogą. Po II wojnie światowej owczarnie zmieniono na obory, po 1978 r. je wyburzono, prócz tego zniszczeniu uległa także stajnia. Obecnie zespół folwarczny bardzo zdegradowany i zachowany w stanie szczątkowym. Ocalały jedynie domy pracowników folwarcznych usytuowane w pierzei południowej i zachodniej podwórza, stodoła w części zach. pierzei pn. oraz dwa budynki gospodarcze pracowników w narożu północno – wschodnim.

     Dom pracowników folwarcznych nr 2 przeznaczony dla sześciu rodzin, zbudowany w 1913 r., murowany z cegły, ze szczytami z muru pruskiego, parterowy z użytkowym poddaszem, nakryty dachem dwuspadowym, boczne skrzydła dachami naczółkowymi, pokryty dachówką. Wzniesiony na planie litery „U”. Elewacje tynkowane, z wyjątkiem ceglanego cokołu, obecnie częściowo zniekształcone. W elewacji frontowej wyróżniają się ozdobne szczyty bocznych skrzydeł wykonane z muru pruskiego.

     Stodoła polna, wzniesiona w 4 ćw. XIX w., murowana z cegły, nakryta dachem dwuspadowym pokrytym dachówką. Budynek na planie prostokąta z dwoma sąsiadującymi klepiskami. Elewacje ceglane z zachowanym detalem w postaci ślepych, odcinkowo zamkniętych blend. Szczyty zakończone bardzo drobnym fryzem schodkowym.

     Źródło:
Redakcja naukowa serii prof. dr hab. Jan Skorutowicz "Dawne budownictwa folwarczne" 
Jolanta Goszczyńska, Majątki Wielkopolskie, Tom V, Powiat Kościański, Wydawnictwo Muzeum Narodowe Rolnictwa i Przemysłu Rolno Spożywczego w Szreniawie 1998r.,  wyd. cyt., s. 72.

Aktualności aktualności
15 marca 2024 Kwalifikacja wojskowa w 2024 roku
14 marca 2024 Jarmark Wielkanocny
zobacz
obrazek
14 marca 2024
Mobilnie
kod
Przeglądaj naszą stronę na wszystkich
urządzeniach mobilnych.
Marzec
2024
p w s c p s n
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31